Հայերեն

վանկեր՝ փետ•րա•հույզ 

Բառակազմություն

խմբագրել

Մակբայ

  1. (նորբ․) փետուրները հուզված շարժելով ուրախ, զվարթ ◆ Ծառիս ճյուղը՝ կանաչ լույս, Դու այդ լույսին՝ իմ սարյակ, Թրթռում ես փետրահույզ։ Լյուդվիգ Դուրյան

Աղբյուրներ

խմբագրել