Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ փ(ը)թ•թել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. փարթամորեն աճել, փարթամանալ (բույսերի մասին) ◆ Այստեղ այս սոսկալի անապատում այգի կփթթի, գետնից սառնորակ աղբյուրներ կբխեն։ (Վիլյամ Սարոյան) ◆ Դու տեսե՞լ ես ծաղկոցումը Կարմիր վարդը փթթած: (Պերճ Պռոշյան)
  2. փարթամորեն ծաղկել, ծաղիկներով զարդարվել ◆ Փթթում են գարնան Ծաղկունքը վառ-վառ։ Հովհաննես Թումանյան
  3. (փխբ․) ֆիզիկապես զարգանալ՝ հասունանալ, առողջ ու գեղեցիկ զարգացում ապրել ◆ Ինչ հավասար շնչում է դեռ լիովին չփթթած, դեռ ոչ մի բանով չալեկոծվող կուրծքը։ Հովհաննես Թումանյան
  4. (փխբ․) առողջ ու գեղեցիկ տեսք ստանալ, առույգ ու գեղեցիկ դառնալ ◆ Նրանց զվարթ երեսները, շառագունած, փթթած լեռնային օդից ու եղանակի զորությունից, արտահայտում էին խորին բավականություն։ (Րաֆֆի)
  5. (փխբ․) զարգանալ, տարածվել, ծավալվել ◆ Այնտեղ փթթում է մեր երջանկությունը։
  6. (փխբ․) բարգավաճել, տնտեսական՝ քաղաքական բուռն վերելք ապրել ◆ Փթթում է մեր երկիրը հնամենի։ (Մամուլ)
  7. (փխբ․) գեղեցիկ կերպով դրսևորվել՝ երևալ, վառ արտահայտություն ստանալ ◆ Փթթում է ժպիտը մանուկ երեսին։ (Մամուլ)
  8. (փխբ․) առատանալ, առատորեն լցվել՝ գոյանալ ◆ Ստինքներուն մեջ կփթթեր կաթն։
  9. (փխբ․) ուրախ-զվարթ երևալ ◆ Քաղաքացիների դեմքը փայլում է պարծանքից, փթթում է նաիրցիների դեմքը։ Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. աճել, փարթամանալ, կկչալ
  2. հասունանալ, ծաղկել, ծաղկափթթել, զարգանալ (ֆիզիկապես, մարմնապես)
  3. տե՛ս գեղեցկանալ
  4. բարգավածել, զարգանալ
  5. տե՛ս առատանալ, շատանալ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել