փթռակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰtʰrɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ փ(ը)թ•ռակ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- փայտի փտած նյութ, փտած փայտանյութը ◆ (Գայլը) ծառի փթռակ է ուտում, իր լակոտն է ուտում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ (Արջը) խժռում է նույնիսկ փտող փայտի փափուկ փթռակը: (Վախթանգ Անանյան)
Ածական
- փտած ◆ Ծառերը ծեր էին և փթռակ: Ստեփան Զորյան
- (փխբ․) ոչ դիմացկուն, հեշտությամբ պատռվող (կտորի՝ կաշվի մասին)
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս փտած
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | փթռակ(ը) | փթռակներ(ը) |
| Սեռ. | փթռակի | փթռակների |
| Տր. | փթռակի(ն) | փթռակների(ն) |
| Հայց. | փթռակ(ը) | փթռակներ(ը) |
| Բաց. | փթռակից | փթռակներից |
| Գործ. | փթռակով | փթռակներով |
| Ներգ. | փթռակում | փթռակներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։