Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ փիլիսափայութիւն

վանկեր՝ փի•լի•սո•փա•յութ•յուն

Ստուգաբանություն

գիտություն բնության, մարդկային հասարակության և մտածողության զարգացման ընդհանուր օրինաչափությունների մասին
որևէ մեկի ստեղծած փիլիսոփայական ուսմունքը ◆ Հեգելյան փիլիսոփայություն:
որևէ ուղղություն ներկայացնող փիլիսոփայական ուսմունք, փիլիսոփայական սիստեմ ◆ Իդեալիստական փիլիսոփայություն, մատերիալիստական փիլիսոփայություն:
որևէ գիտության կամ գիտելիքների որևէ բնագավառի մեթոդաբանական սկզբունքների՝ հիմունքների ամբողջությունը ◆ Արվեստի փիլիսոփայություն:
(փխբ․) որևէ բանի մասին ստեղծված տեսական սկզբունք, գաղափարական հիմունք
(փխբ․) վերացական դատողություն
(պատմ․) միջնադարյան հոգևոր դպրոցի երեք դասարաններից (ճարտասանություն, փիլիսոփայոթւյուն, աստվածաբանություն) միջինի անվանումը

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ философия (ru) ‎(filosofija) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։