փինձոլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pʰinˈd͡zɔl]
վանկեր՝ փին•ձոլ
- Համշեն՝ մի տեսակ վայրի ուտելի կանաչի ◆ Անիր կընցին փինձոլ ժողվուշ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։