փխրուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pʰχɾuk]
վանկեր՝ փ(ը)խ•րուկ
- Խարբերդ՝ փխրուն, փշրվող ◆ Փխուկ հող։
- փափուկ ◆ Փափուկ գաթա հաց։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։