փշալի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰʃɑˈli]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ փ(ը)•շա•լի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- շատ փշեր ունեցող, որի վրա շատ փշեր կան
- փշերով պատված՝ ծածկված, որտեղ շատ փշեր կան
- փշաբույսերով՝ փշապատ բույսերով պատված՝ ծածկված
- (փխբ․) շատ խոչընդոտներ ունեցող, դժվարին, տաժանելի
- (փխբ․) վշտալից, շատ վիշտ՝ տառապանք պատճառող, տառապանքներով լի
Հոմանիշներ
խմբագրել- փշոտ, փշուտ, փշաշատ, փշառատ, փշախիտ, փշեղեն (հզվդ․) թանձրափուշ, փշահեղց, փշփշոտ
- տատասկոտ, տատասկաշատ, տատասկալի, տատասկալիր, տատասկալից, կառնուտ
- տե՛ս տաժանելի
- տե՛ս վշտալից, տառապալից
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։