փշտկել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ փ(ը)շ•տ(ը)•կել 

1. Համշեն՝ կիսավառ հանգչել ◆ Քոն ցաղ կոլեցի՝ փշտիկցոն լոցուն հեչ։ (Ձեռագիր)
2. լավ թթված խմորը հաց թխելիս բարձրանալ՝ ուռչել ◆ Հացը փշտիկցավ՝ լավ թթվածեր։ (Ձեռագիր)