փոխաբերություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɔχɑbɛɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ փոխաբերութիւն
վանկեր՝ փո•խա•բե•րութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- բառերի կամ դարձվածքների գործածությունը այլաբանական առումով՝ նմանություն, համեմատություն, հարաբերակցության կամ առնչակցության հիման վրա
- այդպիսի գործածության հետևանքով բառի ստացած փոխաբերական իմաստ (օրինակ՝ ծաղիկ բառի «ընտրանի» իմաստը փոխաբերական իմաստ՝ փոխաբերություն է)
- փոխաբերաբար գործածված բառ՝ դարձված՝ արտահայտություն
- (ոճբ․) բառերի փոխաբերական գործածությունը, ոչ իրենց սովորական իմաստով գործածվելը. երևույթ, երբ բառն օգտագործվում է նոր առարկա, հասկացություն արտահայտելու համար
Հոմանիշներ
խմբագրել- փոխաբերականություն, փոխաբերում, այլաբերություն, այլաբանություն
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։