փոխարինել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɔχɑɾiˈnɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ փո•խա•րի•նել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- մեկի՝ մի բանի տեղ հանդես գալ՝ ներկայանալ, մեկին՝ մի բան ներկայացնել ◆ Դիրեկտորին ակտիվի ժողովում փոխարինում Էր տեղակալը։
- մեկի պարտականությունները՝ հոգսերը և այլն իր վրա վերցնել, մեկի պաշտոնը՝ պարտականությունները իր վրա վերցնել՝ ստանձնել ◆ Արձակուրդի ժամանակ նախագահին փոխարինում Էր բրիգադավարներից մեկը։
- մեկի՝ մի բանի բացակայությունը՝ պակասը լրացնել, մեկի տեղը տալ՝ լինել ◆ Ոչ ոք չի կարող փոխարինել քեզ, ո՛չ փառք, ո՛չ մեծություն (Րաֆֆի)
- փոխել, մեկի՝ մի բանի տեղ մի ուրիշին բերել՝ նշանակել՝ կարգել ◆ Հոգնած զինվորներին հրամանատարը փոխարինեց նորեկ երիտասարդներով։
- որևէ մեկի՝ մի բանի տեղը բռնել իբրև նրա հաջորդը, հաջորդել ◆ Արժանավոր դիրեկտորին փոխարինելու եկավ մի մորթապաշտ ու պաշտոնամոլ արկածախնդիր։
- որևէ բան (գործիք, զենք և այլն) գործածելուց հրաժարվել և մի ուրիշը ձեռքն առնել՝ գործադրել՝ օգտագործել ◆ Եթե հարկ լինի, մենք գրիչը կփոխարինենք զենքով։
- (հնց․) փոխանակել ◆ Նա (քուրդը) իր ստացած նյութը փոխարինում է ուրիշ նյութով (Րաֆֆի)
- (փխբ․) միմյանց հաջորդել, փոխհաջորդել ◆ Փոխարինողների փոխարինողներն են գալիս։
- (փխբ․) հաջորդաբար՝ իրար ետևից երևալ՝ հայտնվել՝ երևան գալ ◆ Անտառները փոխարինում էին մեկը մյուսին (Ակսել Բակունց)
- գործադրվել՝ օգտագործվել մի բանի փոխարեն, մի բանի տեղ հանդես գալ ◆ Այժմ շատ և շատ նյութերի փոխարինում Է պլաստմասսան։
- (փխբ․) հատուցել, փոխհատուցել ◆ Անձնվեր մարդկանց… ծառայությունը փոխարինում են սև ապերախտությամբ։
Հոմանիշներ
խմբագրել- ներկայանալ, հանդես գալ
- տեղակալել, փոխանորդել (հզվդ․), տեղը գրավել, տեղը բռնել
- տե՛ս փոխանակել
- դարամանել
- փոխել
- հաջորդել, ժառանգորդել
- փոխհաջորդել
- տե՛ս համակշռել
Արտահայտություններ
խմբագրել| Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։