փողոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɔˈʁɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ փո•ղոց
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- բնակավայրի տների երկու շարքի միջև թողնված ազատ տարածություն երթևեկության համար
- այդպիսի տարածության երկու կողմի տների շարքի բնակչությունը (փխնն․)
- այդ տարածության մեջ հավաքված՝ խմբված՝ բազմություն (փխնն․) ◆ Հռհռացող փողոցը հանկարծ լռեց ու քարացավ։ (Նար-Դոս)
- տնից դուրս գտնվող տարածությունը բնակավայրում, դուրսը (փխբ․)
- կարգ ու կանոնից զուրկ միջավայր (փխբ․) ◆ Հիմնարկությունը փողոց եք դարձրել։
- միջավայր, որտեղ տիրում է գռեհկություն՝ անպարկեշտ վարքուբարք (փխբ․) ◆ Փողոցի ազդեցությունը վարակել է երեխաներին։
Հոմանիշներ խմբագրել
- փողան (գվռ․)
- տե՛ս աղբանոց
- տե՛ս գռեհկավայր
Արտահայտություններ խմբագրել
- փողոց գցել՝ նետել՝ շպրտել
- տնից դուրս անել, անտեր՝ անօթևան թողնել
- պաշտոնից՝ ծառայությությունից հեռացնել
- փողոցի ավլուք (ժրգ․) - ընկեցիկ
- փողոցները չափել՝ չափչփել - պարապ-սարապ ման գալ, թրև գալ, պորտաբույծ կյանք վարել
- փողոցում մնալ - անօթևան մնալ
- փողոց ընկնել
- անտեր՝ անապաստան մնալ
- աշխատանքից՝ ծառայությունից հեռացվել
- փչանալ, վատ վարք ու բարքի տեր դառնալ, վատ ճանապարհի վրա կանգնել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։