փոքրատառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɔkʰɾɑˈtɑr]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ փոք•րա•տառ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ոչ գլխատառ, ոչ մծատառ, սովորական՝ հասարակ տառ
- փոքր՝ մանր տառ(եր)
- (հրտ․) «փոքր» տառի տպարանական անունը ի տարբերություն մեծատառի, կամ գլխատառի
- (լեզվբ․) այբուբերի տառը հիմնական գրությամբ, որով գրվում է ձեռագիր կամ տպագիր տեքստեր
Ածական
- հասարակ, ոչ մեծատառ, փոքր (տառերի մասին)
- փոքր տառերով գրված, մանրատառերով գրված
Հոմանիշներ
խմբագրել- փոքրագիր
- (տպգր․) մանրատառ
- շարագիր, փոքր տառ, մանր տառ, մանրատառ
Արտահայտություններ
խմբագրել- փոքրատառով գրել - հասարակ՝ ցածր կարգին բան համարել ◆ (Սայաթ Նովայի համար Սերը մի զգացում չէ միայն… որ փոքրատառով գրվի:
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։