Հայերեն դարձվածք

  1. Բավականություն, հաճույք, հիացում ապրել, արտահայտել (ի տես մեկի կամ մի բանի)։ ◆ Սիրուն կին որ տեսնում է , փսլինքը թափվում է։ ◆ Փսլինքները ծորում են մոտալուտ հաշվեհարդարների կանխազգացումից։ «Հայք» ◆ Մինք էլ դառիլ ինք նրանց ճուրտ ու փսուլներուս դուս է գալի։ Քա՛նի խոսկիր ու խոստմունքի, քա՛նի ումիկ [«հույս»] ու մխիթարանք։ Գաբրիել Սունդուկյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։