փտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ փտութիւն
վանկեր՝ փ(ը)•տու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- փտելը, փտելով քայքայվելը
- փտած լինելը, փտման վիճակ
- (փխբ․) հիվանդությունից քայքայվելը՝ հյուծվելը՝ ուժասպառ լինելը
- (փխբ․) բարոյական անկում, այլասերում
- Կաղապար:խբ տնտեսական՝ քաղաքական քայքայում
- (փխբ․) հասարակության՝ հանրության կամ նրա որոշ խավի ներքին քայքայման պրոցես
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։