փքփքոտել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ փըք•փը•քո•տել 

1. Ղարաբաղ՝ մաշկի վրա տեղ-տեղ ուռչել, ուռուցքներ առաջանալ ◆ Խոխան կարճ շլվարավ նի յա մտալ պինջարեն մաչը, վեններն ու կյափերը լոխ փքփքոտալ ըն։ ◆ Ըրախան կըրմըրոկան ընգյալ է, ջանը սաղ փքփքոտած պարանց ընգյած ա։