Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քա•կուք 

  1. հյուսված իրը քակելիս ստացվող թելը ◆ Գուլպայի քաքուկները կծկի՛ր, չթնճկին։ Մի քիչ քաքուկ թել ունիմ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։