քահանա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɑhɑˈnɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ քահանայ
վանկեր՝ քա•հա•նա
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ ասորերեն kāhnā:
Գոյական
- քրիստոնեական եկեղեցու պաշտոնյա, որն իրավունք ունի եկեղեցական բոլոր կարգերը կատարելու, բացի ձեռնադրությունից, տերտեր
Հոմանիշներ
խմբագրել- (կրոն․) տերտեր, երեց (հնց․) սրբազանիչ, վակասակի, վակասավոր, ադեր (գվռ․) քսենձպադրե, պատվելի, եր հայր, հայր սուրբ, տեր պապ
- պառոխ
- տաներեց (տան)
- ղաշա (ասորի)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։