քաղաքավարություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɑʁɑkʰɑvɑɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ քա•ղա•քա•վա•րութ•յուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- վարմունքի` վարվելակերպի հարգալից ու բարեկիրթ բնույթ
- հարգալից վերաբերմունքի` վարվեցողության կանոնների ամբողջությունը
- քաղաքավարի լինել
- (մռկ․) առանցքային կոմպետենցիա, որի դրսևորման ժամանակ աշխատողը ցուցաբերում է բարեկիրթ և հարգալից վերաբերմունք արտաքին և ներքին հաճախորդների նկատմամբ՝ կարևորելով նրանց գոհունակությունը
Հոմանիշներ խմբագրել
- բարեկրթություն, նրբակթություն, նրբավարությորւն, նրբաբարոյություն, քաղաքակրթություն
- տե'ս սիրալիրություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, ՄՌ կառավարման բացատրական բառարան (Կասկադ Քնսալթընս), Երևան, 2012 — 68 էջ։