Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ քաղ•լուս•վար 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (հպվ․) (նորբ․) (պատմ․) քաղաքական լուսավորության (բաժնի) վարիչ ◆ Նա առանձին գծով ենթարկվում էր կուլտբաժնի վարիչին և նրա միջոցով՝ Երևանի քաղլուսվարին: Եղիշե Չարենց
  2. քաղաքական լուսավորության վարչություն ◆ Ես բախտ էի ունեցել տեսնելու Մարտունուն և ներկա գտնվելու նրա զեկուցմանը՝ Լենինականի քաղլուսվարի թատրոնում։ (Մկրտիչ Արմեն)

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Մարգարյան Ալ․ Ս․, Հայոց լեզվի հապավումների բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1979 — 149 էջ։