Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ քաղ•ղեկ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. (հպվ․) զինվորական քաղաքական կազմի աշխատող, որ ղեկավարում էր Կարմիր բանակի զինվորական ստորաբաժանումները քաղաքական աշխատանքները և հրամանատարի հետ հավասարապես պատասխանատու էր ստորաբաժանման ռազմունակության ու քաղաքական վիճակի համար (1918-1942թթ․)
  2. քաղաքական (գծով) ղեկավար (զորամասերում) ◆ Կանգնել է քաղղեկը, ժպտում է թեթև։ (Գարեգին Սևունց)

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Մարգարյան Ալ․ Ս․, Հայոց լեզվի հապավումների բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1979 — 149 էջ։