քամախառն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ քա•մա•խա•ռն
- հետը քամի խառնված ◆ Քամախառն անձրև՝ ձյուն։ ◆ Քամախառ կարկուտը տվեց ծառերի բողբոջները թափեց։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։