քամուք
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ քա•մուք
- քամված հեղուկը ◆ Մածունը կախեց քամվելու, տակը մի աման դրեց, որ քամուքը այնտեղ հավաքվի։
- քամելուց հետո մնացածը ◆ Խաղողի քամուք։
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։