քանդել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɑnˈdɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ քան•դել
Ստուգաբանություն
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ավերել, ավերակել, փլցնել
- կործանել, տապալել
- գետինը փորել, փորելով փոս՝ խրամ ևն սարքել
- փորելով ավերել՝ փչացնել
- սարքի՝ գործիքի՝ մեքենայի մասերն իրարից անջատել՝ հանել
- փաթեթը՝ տուփը՝ ծածկույթը բացել՝ վերցնել (պատռել, կապերը լուծել և այլն)
- հետ տալով կամ թելերն իրարից անջատելով՝ հանելով ամբողջությունը վերացնել ◆ Կծիկը՝ չուլքին քանդել:
- հարդարանքը փչացնել՝ խախտել ◆ Մազերը՝ սանրվածքը քանդել:
- միասնությունը՝ ամբողջությունը՝ խումբը խախտել, ցրել ◆ Ցտեսություն կռունկներ, որ չվում եք հարավ. աստված չանի, որ քամին ձեր երամը քանդի (Սովետական գրականություն)
- լուծել, չեղյալ համարել, վերացնել ◆ Քանդիր հորս կտակը (Շիրվանզադե)
- տակնուվրա անել, կարգավորումը՝ հարդարանքը՝ իրերը խառնշտորել ◆ Սենյակի կահավորանքը քանդել էին, ամեն ինչ իրար խառնել։
- մանրակրկիտ կերպով փնտրել, տակնուվրա անել (մի բան գտնելու համար) ◆ Քանդեցեք ամեծավերջին պահեստները, բերեք սրանց զենք և հագուստ Դերենիկ Դեմիրճյան
- հեղեղելով՝ ողողելով ևն ավերել ◆ Սելավն եկավ, կալատեղս քանդեց (Ակսել Բակունց)
- խախտել, զանց առնել, ոտնատակ տալ ◆ Զինվոր Աբգարը՝ քանդելով ամեն կարգ ու պատշաճ՝ ասաց Վարդանին Դերենիկ Դեմիրճյան
- (փխբ․) տակնուվրա անել, ալեկոծել, հուզել ◆ Հեշտավետ ջազբանդը քանդում է հոգին Եղիշե Չարենց
- պառակտել, բաժանել ◆ Ընտանիքը՝ գերդաստանը քանդել:
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։