քար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ քար
վանկեր՝ քար
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ *kar- «քար, կարծր» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն karkara- «կարծր, կոշտ», հունարեն κάρκαρος «կարծր, անհարթ», լատիներեն cancer «խեցգետին», կիմրերեն carn «քարակույտ»։
Գոյական
- միահաղույն զանգվածի կամ առանձին կտորների ձևով կարծր, անկռելի, և ջրում չլուծվող լեռնային ապար
- այդպիսի լեռնաապարի առանձին բեկոր, կտոր (որպես շինանյութ, քանդակագործության նյութ և այլն)
- ակ, թանկագին քար
- շիրմաքար, գերեզմանաքար
- լեռ, սար, ժայռ (ժղ․)
- հնատիպ զենքերի կայծքար (հնց․)
- կշռաքար
- ներքին օրգաններում առաջացած ախտաբանական ծագումով պինդ, քարանման գոյացություն (բժշկ․)
- զանազամ խաղերի պայտյա, ոսկրե, մետաղյա և այլն փոքրիկ իրերից, ֆիգուրներից յուրաքանչյուրը
- ճնշող, ծանր ներգործություն ունեցող հանագամանք, զգացմունք, ծանրություն ◆ Վշտերի քար: (փխբ․)
Ածական
- պինդ, կարծր
- ճնշող, ծանր, տանջող (փխբ․)
- քարասիրտ (մարդ)
- անտարբեր (փխբ․)
- անմռունչ ◆ Տոլայկը… դեմքը ձեռքերով ծածկած, - անշարժ և լուռ քար: Եղիշե Չարենց (փխբ․)
- քարե, քարից սարքած, պատրաստած
Գոյական
զանազան նպատակների համար համապատասխան ձև տված քարաբեկոր, վեմ ◆ Սանդի քար, կտրի քար:
Հոմանիշներ
խմբագրել- ապառաժ, վեմ (խոշոր)
- մանրախիճ, խիճ, կոպիճ, խճաքար (մանր)
- սալ, սալաքար (սալահատակի)
- վիրգ բաբանաքար (բաբանով նետելու) (պատմ․)
- պարսաքար (պարսատիկի) (պատմ․)
- տապանքար, դամբանաքար, գերեզմանաքար, շիրմաքար (շիրիմի)
- կայծքար, գայլախազ (կայծհանի)
- երկնքար (աղորիքի), ներքնակ (աղորիքի տակի), վերնակ (վրայինը)
- հեսան, հեսանաքար (սրելու)
- լեսան (տրորելու)
- կշռաքար (կշեռքի)
- ակ, ակնքար, ակնաքար, ադամանդ, գոհար, զմրուխտ, շափյուղա, սուտակ, ալմաստ (թանկարժեք)
- որձաքար, հատաքար, սնպաճիտ, զմռնիտ (կարծր)
- փխար, փխրաքար, տուֆ, տուփ, տոփ (կակուղ)
- շինաքար
- փորձաքար, սմբատակ (ոսկի, արծաթ փորձելու)
- լեփ, տափաքար (խաղի կլոր տափարակ)
- խիպար (պատի ծերփերը խցելու, մանր)
- խաղաքար (շախմատի, տամայի)
- սահմանաքար, կոպար (սահմանի)
- լողքար (տանիքը հարթելու)
- եզնակ (հորի եղերքի)
- փամփշտաքար (միզափամփուշտի)
- երկնքար, օդաքար, շանթաքար, շողաձիգ, երկասպաթ
- հաճար, քարանյութ (հնում որպես դեղ)
- տե´ս պինդ, կարծր
- տե´ս անզգա, անգութ
Արտահայտություններ
խմբագրել- քար առնել - նույնն է` քար կտրել
- քար գցել
- խափանել, ձախողել
- նույնն է` քար քաշել
- քար գցել մեկի բոստանը, պարտեզը - ակնարկով մեկի մասին մի բան ասել, ակնարկել
- քար դառնալ
- քարի նման պնդանալ, կարծրանալ
- անգութ, անկարեկից դառնալ
- քարանալ, արձանանալ, քար կտրել
- քար դնել մեկի բախտին - հաջողությունը, գործի ընթացքը ձախողել, խափանել
- քար կտրել, կտրվել
- քարհանքից քար հանել
- ապշահար լինել, ապուշ կտրել
- քարանալ, անշարժանալ, արձանանալ
- քարասիրտ դառնալ, գութը կորցնել
- ընդարմանալ (ցրտից, հոգնածությունից և այլն)
- պնդանալ, քարի նման պինդ, կարծր դառանալ (սառչելով, չորանալով և այլն)
- քար հալեցնել - չափազանց աղիողորմ, սրտաշարժ լալ, աղաչել
- քար նետել - կծու ակնաևկություն անել
- քար ու կապ - տե´ս քարուկապան
- քար ու կապան - տե´ս քարուկապան
- քար ու կարկուտ աղալ գլխին - շատ նեղել, չարչարել
- քար ուտել - չարքաշ կյանք վարել
- քար ու քանդ - տե´ս քարուքանդ
- քար քաշել
- շատ ծանր աշխատանք կատարել
- չարչարվել
- գերեզմանին քար դնել, շիրմաքար դնել
- քար քարի վրա չթողնել - հիմնահատկ կործանել, ավերել
- քարը գոգիցը թափել - զիջել
- քարը գլուխը - աստված իր հետ, ինչպես ուզում է լինի
- քարը ծովն ընկնել
- ձախողվել, ձախորդության հանդիպել
- ուժից, իշխանությունից, դիրքից ընկել
- քարը ծովը ընկնել - օրը մթնեցնել, չարիք պատճառել
- քարը կտրել - խաղի մեջ քարը, ֆիգուրը տանել կամ հանել
- քարին դեմ առնել (խոփը, գրիչը, բահը և այլն) - առաջ չգնալ, խոչընդոտի հանդիպել
- քարից կաթի սեր քամել - չարչարանքով ապրուստ վաստակել
- քարից հաց հանել, քամել - չարչարանքով ապրուստ վաստակել
- քարից յուղ հանել - չարչարանքով ապրուստ վաստակելՓ
- քար խառնել - տե´ս խոչընդոտել
- քար կրել - տե´ս չարչարվել, տանջվել
- քարե սենյակ - տե´ս արտաքնոց
- քարեն առնել, քացախին տալ - տե´ս նախատել
- քարը գլխին տալ - տե´ս սխալվել
- քարը տրաքել - տե´ս նախանձել
- քարը քսած - տե´ս լիրբ
- քարի կարոս - ազատքեղ, կարոս մակեղոնի, քամազ, գռուզխոտ (բսբ․)
- քարի կոկոն - տե´ս ժլատ
- քարին զարնել - տե´ս արհամարել
- քարով քոլով ընկնել - տե´ս թափառել
- քար ու քացախ - չոռ, գրող, ցավ, զահրումար, գրող ու ցավ, գրող ու մահ, չոռ ու ցավ (անեծք) (բրբ․)
- քարաթաղ անել - վարան քարեր նետելով, քարերի տակ թաղել
- քարալեխ անել - քարկոծել, քարաջարդ անել (հնց․)
- քարածեծ անել - քարկոծել, քարերով ծեծել, սպանել
- քարահար անել - քարկոծել
- քար լռություն
- քարից հաց առնել
- քարի հետ քաղվել, մաղի հետ մաղվել
Թարգմանություններ | |
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | քար(ը) | քարեր(ը) |
Սեռ. | քարի | քարերի |
Տր. | քարի(ն) | քարերի(ն) |
Հայց. | քար(ը) | քարեր(ը) |
Բաց. | քարից | քարերից |
Գործ. | քարով | քարերով |
Ներգ. | քարում | քարերում |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։