քարաժայռ
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [kʰɑɾɑˈʒɑjr]
վանկեր՝ քա•րա•ժայռ
Ստուգաբանություն
խմբագրելլեռան, բլրի և այլնի քարեղեն զանգված, ապառաժ
Ածական
- քարաժայռից կառուցված, կերտված, քարաժայռի վրա կառուցված կամ քարաժայռի մեջ փորած ◆ քարաժայռ բերդ, ամրոց
- քարաժայռի պես անխորտակելի, ամուր, անմատչելի (փխբ․)
- անդրդվելի, անզիջում մարդ (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրելապառաժ, առապար, ժայռ, քարաբլուր, քարաթումբ, քարափ, պարեխ, ափափա, պալ, առկող, խարակ, (ծովափի), (հզվդ․) քարալյառն, քարակտուր, վիմաձոնձ
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։