քարակոճիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ քա•րա•կո•ճիկ
- փայտի ձող, մի ծայրից քար կախված, որ իր ծանրությամբ քաշում է սմսման գործված տեղից
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։