քարակոփ
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [kʰɑɾɑˈkɔpʰ]
վանկեր՝ քա•րա•կոփ
Ստուգաբանություն
խմբագրել- քարագործ
- քար կոփելը, տաշելը
Ածական
- քարից կոփած, կերտած, սարքած
- քարերով կերտած, սարքած, կառուցած
- քարի, ժայռի մեջ փորելով սարքած, ժայռափոր
- ամրակուռ, ամրապինդ ◆ Ժայռակերպ էր այդ Հովսեփը և քարակոփ: (Անահիտ Սահինյան) (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։