քարավան
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [kʰɑɾɑˈvɑn]
վանկեր՝ քա•րա•վան
Ստուգաբանություն
խմբագրել- բեռնատար գրաստների (ձիերի, ուղտերի և այլնի)՝ բեռներ ու մարդկանց փոխադրող՝ սովորաբար երկար ճանապարհի (անապատի, տափաստանների և այլնի) համար կազմված խումբը
- միասին ճանապարհ գնացող, միասին ճանապարհորդող մարդկանց խումբ ◆ Գաղթողների քարավան (փխբ․)
- առհասարակ միասին որևէ տեղ գնացող մարդկանց խումբ (փխբ․)
- միատեսակ բաների երկարորեն ձգվող շարք (փխբ․)
- որևէ բանով բեռնավորված միատեսակ փոխադրամիջոցների շարասյուն (նոր)
- ներգաղթողների միասին ուղևորվողների խումբ (նոր)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- քարավան կտրելու գիշեր - պարզ, լուսնկա գիշեր
- քարավանի ծայրը բացվել - քարավանը ճանապարհ ընկնել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։