քարել
Հայերեն
Բայ
- ՄՀԱ՝ [kʰɑˈɾɛl]
վանկեր՝ քա•րել
Ստուգաբանություն
խմբագրել- գետինը քարերով, սալաքարերով պատել, սալահատակել, սալարկել
- վրան քար դնել, քարով ծածկել
- քարե պատ շարել մի բանի վրա
- կամի տակ ամւր (մեծ մասամբ գաըլախազի) ու սուր քարեր ամրացնել
- քար խփել, քարով տալ, քարկոծել
- պատել (ծանր բանով) ◆ Օդը քարած է թեժ ռումբերի քարով: Եղիշե Չարենց (փխբ․)
- քարի նման դեն շպրտել, նետել, դեն գցել ◆ Հացը քարել, աղեկ բան չէ: Ռուբեն Զարդարյան (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- սալահատակել, սալարկել, սալել, սալարսել, սալաքարել, քարահատակել
- տե՛ս քարկոծել
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։