Հայերեն դարձվածք

  1. (ժղ․) չարքաշ օր(եր) ապրել (տանից՝ ընտանիքից հեռու) ◆ «Հեռո սարերում, ձորերում քարը՝ բարձ, ժայռն անկողին, օձերի հետ ջուրը, գազանների հետ բունը կիսելով՝ նա թափառում է։ Ահ ◆ Հերիք չի՞ մինակուկ քարը բարձ անիմ, / Աս ջահիլ օրերս քեզ ղահր անիմ [«խորտակեմ. զոհեմ»]։ ◆ - Գոնթ ձեր հորը խղճացեք, մարդը բարձը քար է դառուցե ձեզ համար (հովվություն է անում) ◆ Մարիկն անիծեց զորդին. «Իմ որդի, դու ղարիպանաս [ղարիբանաս]... / Զքարն [ըզքարըն] սնարք անես, ի վերայ [վերա] աւազին քնանա»։ Բահապետ Քուչակ

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։