քարթուել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ քար•թու•ել
- քարթու դառնալ, հնանալ ◆ Հացը քարթուացել է։ ◆ Քարթուացել եմ, ուզում եմ բաղանիք գնալ։◆ Կերակուր երբեմն երբ քարթուանում է՝ ավելի համեղանում է։◆ Մեր պսակը քարթուացել է արդեն։
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։