քարխէծ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ քար•խեծ
- ոտքի տակ կմ կրնկի տակ գոյացած ժահրոտ վերք (քարերից տրորվելուց խածված) ◆ Նրա ոտը քարխեծ է եղել, պառկած է
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։