Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քար•խո•լի 

  1. ձկնորսական սարած․ ◆ ճլուռից ցանցառ հյուսված ձագարաձև կողով,որի բերանը դեպի ներս դարձյալ ձագարաձև հըուսվելով փոքր ծակ է թողնված,որից ձուկը ներս ․է մտնում,բայց չի կարողանում դուրս գալ։ Քարխոլով ձուկ է որսում Երբեմն քարխոլին զետեղում են քարափների խոռոչներում ու քարերով ամրացնում, ապա շուրջը մի ձողով խոլելով՝ ձուկը խրտնեցնում են, որ գալիս ընկնում է քարխոլի մէջ։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։