քարկապ
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [kʰɑɾˈkɑp]
վանկեր՝ քար•կապ
Ստուգաբանություն
խմբագրել- միզատար ուղիներում քար առաջանալուց ծագող միզարտադրության խափանում կամ դժվարացում (բժշկ․)
- հանգույց
- նեղ անցք ժայռերի միջև, կապան
Հոմանիշներ
խմբագրել- կապ, կապանք
- տե՛ս քարահանգուստ
Արտահայտություններ
խմբագրել- քարկապ անել - հանգուցելով կապել
- քարկապ գցել - հանգույց անել, հանգույց գցել
- քարկապ ընկնել
- հանգուցվել, կապվել
- կապ ընկնել, կարկամել, պապանձվել
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։