ոչ զգայուն, կարթր հոգու տեր ◆ Տարիներե ի վեր, գեթ մեկ անգամ, / Պառկիլ կ'ուզեմ հողին վրա ու արտասվել, / Ու չեմ հաջողիր։ Սիրտս քար է քա՜ր: Վազգեն Շուշանյան◆ Թագուհին տեսավ, սիրտը թուլացավ... / Այն քարե սիրտը՝ մաշվեց... հալվեցավ։ (Րաֆֆի)◆ - Միթե արտասվել կարո՞ղ էր այդ քարեղեն սիրտը: ն.տ
զգացումներից պարպված ◆ Եվ սիրտը քար ո՛չ մեկ ժամ / Կուրծքին ներքև այդպես ուժգին չէր զարկած։ Մուշեղ Իշխան◆ - Թո՛ղ սիրտս քար էր էլի, լավն ու վադը մեկ էր էլի ինձ համա աշխրքում ու էրեսս սիրուն։ Սունդ. ◆ Ի՞նչ քարացած, ապառաժ սիրտ պետք է ըլի, որ նրան տեսնելիս կամ նրա պատմությունը լսելիս գլխին կրակ չի՛ վառվի։ (Խաչատուր Աբովյան)◆ Դրոշներին բռնցքում էին, որ քար ու պողպատի սիրտ կունենար տեսնողը ու չի լաց ըլնողը։ (Պերճ Պռոշյան)◆ Ամբաստանելույն ո՛չ գեղն, ո՛չ երիտասարդությունը չէին ազդեր այս մարմարե սրտին: (Գրիգոր Զոհրապ)
անհաղորդ. անկարեկից ◆ Հույսս կտրել եմ աշխատանքից. մարդկանց սրտերը քար են. զզվում եմ նրանց ժպիտները տեսնելիս։ Վիկտոր Բալայան◆ Խաչապաշտ տերություններ մեզի երես դարձուցին. բոլորին ալ դեմքը թթու եղավ, և սիրտը քար: Էդուարդ Բոյաջյան◆ - Ա՛յ մարդ, ի՜նչ քարե սիրտ ունիս. տղերքդ լեռը՝ մահի բերան... դու ելել գութանն ես շինում։ (Ավետիք Իսահակյան)◆ Կը նեղեին հավասարապես խղճմտանքը հայուն ու թուրքին, նույն իսկ սիրտեն քար քահանային։ Հակոբ Օշական◆ - Գուցե դրանով կարողանամ ազդել թագավորի քարացած սրտի վրա, ճանապարհ բերեմ մոլորյալին։ (Մուրացան)
անխիղճ ◆ Գազազեցի՜նք, էլ ձանձրացա՜նք էս սիրտը քար հարուստներից։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Բայց «քար է նրա սիրտը և խիղճը մեռած». նա անգթությամբ ետ է մղում նրանց։ ◆ - Ասանկով կը զորանա և ավելիարյուն թափելով իր քարացյալ սիրտը կը զովանա։ Պետրոս Դուրյան◆ - Մենք այս մարդը անողոմին մեկը գիտեինք, սիրտը ապառաժ է, կ'ըսեինք։ Արփ. ◆ - Սիրտդ ժայռ է, սառ է, Արտաշես, ինչպես կը կոխկռտես արմատե թափած ծաղիկ մը։ Պետրոս Դուրյան◆ Պարագաներու բերումով ինքզինք հռչակի կը հաներ կապված հայեր մորթելու իր ցույց տված ճաշակեն ու սրտաքարութենեն: Հակոբ Օշական
հոգեպես ամուր՝ պինդ ◆ Ախ, Մակակո ջան, յարաբ [«արդյոք»] քու սիրտը քար է, թե ի՞նչ է... քանի բանիր անցկացավ քու սրտումն ու էլի դիմնում իս։ Սունդ. ◆ Շատ էր տխրել, բայց ոչ մի անգամ լաց չէր էլլել։ Նրա սիրտը քարացածի պես էր։ (Ղազարոս Աղայան)◆ Հեք կինը, որ բոլոր այն իրադարձություններուն տեղյակ՝ ալ բնավ չի լալ չի ցավելու համար քար սիրտ մը սկսեր էր ունենալ։ Թլկ. ◆ «Զավկեն զատվող մայրերուն / Սիրտն է դարձեր ողջ մերմեր»: Հակոբ Օշական
