Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քե•պէ 

  1. երևակայական վնասակար ոգի, որ մանր երեխաներին սպանում է, մանր անասունները, դեռ խոտի համը չառած, մահացնում է, ծառերը բերքից կտրում է

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։