Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քե•սա•տա•նալ 

  1. քեսատ դառնալ, նվազել, պակասել ◆ Առևտուրը քեսատացել է, եղածի մեջ էլ խեր չկա։
  2. չունևոր դառնալ, չքավոր դառնալ ◆ Հիմա շատ են քեսատացել, առաջվանը չեն։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։