քերանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɛɾɑŋkʰ]
վանկեր՝ քե•րանք
Բառակազմություն
խմբագրելԳոյական
- (նորբ․) (փխբ․) հասարակության բարոյազուրկ, այլասերված, ստոր խավը՝ տականքը ◆ Իսկ ազգի տականքը, մեր ազգի քերանքը, թալանում է ազգը ու պղծում։
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [kʰɛɾɑŋkʰ]
ՄՀԱ: []
վանկեր՝ քե•րանք
- կերակրի կաթսայի կամ ամանի տակին կպած մնացորդ, որը քերելով հավաքում, հանում են
- քերած, քերելով մշակած տեղ
- նույնն է՝ քերվածք
Հոմանիշներ
խմբագրել- քերինջ (կաթսայի տակ կպած կերակրի մնացորդ)
- քերիչք (անասունների մարմինը քերելու գործիք)
- քերվածք, քերուկ
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։