քեց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰɛt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ քեց
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (տեխ․) մանրակների (դետալների) դուրս ցցված մասերի վրա եղող սուր եզր մանր անհարթություն և եզրակ, որոնք առաջանում են հատող գործիքի (օր. շաղափի) դուրս գալու հետևանքով
- (գվռ․) եղունգի մոտի պոկված կաշի ծղունգ, քցիմ
- (հրտ․) շտրիխավոր կլիշեում կողքերին մետաղի մասնիկն, որոնք առաջ են գալիս կլիշեները շտրիխելներով անփույթ կտրելուց, այլև տողաձուլական շարվածքում
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։