Հայերեն դարձվածք

  1. շատ նման լինել (ամեն ինչով) ◆ Ինչքան է նման հորը, յաման... իսկը հոր քթից ընկած: Երեկոյան Երևան ◆ - Տեղպատեղ հորն ա աքաշել, ասես Ռուշանի քթիցն ա վեր ընկնել: Սերո Խանզադյան ◆ Գիտես քի [«թե»] հորը քիթերն ինկեր է, կ'ըսերին։ Եվ իրենց համար Մորկոս էֆենտիին [էֆենդիին] քիթեն իյնալը մեծագույն վկայականն էր գործնական ոգի։ Երվանդ Օտյան ◆ Ինքն առջևեն կ'երթար, ետին ձգելով իր երկու քույրերը քույրերը, երկու կոկոին պառավներ, իրարու քիթեն ինկած, երկուքն ալ պարզ ու վայելուչ կերպով հագված։ Լևոն Բաշալյան ◆ Տատուն [«հոր»] քիթեն ընկել է: ◆ Հայկը հոգով ու մարմնով մոր քթից էր թռել. նույն մկանուտ կազմվածքը, նույն մռայլ, ինքնամփոփ բնավորությունը։ Ֆրանց Վերֆել ◆ - Հմալ [«այդպես»] է, աղջիկն ուր մոր քթեն է թռի:

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։