Հայերեն դարձվածք

  1. ◆ Հետզհետե հպարտացնել, գոռոզացնել ու հիմա էլ քայլում են քիթը վեր տնկած։ ◆ Քիթը տնկած՝ փոքր հորեղբայրս գյուղում տուն էր տեսնում։ (Հրանտ Մաթևոսյան) ◆ Նայինք հետերնին կը խոսվե՞ր, նայինք քիթերնին մինչև ո՛ւր չեին տնկեր։ Էդուարդ Բոյաջյան
  2. (խսկց․) արհամարել ◆ Ի՜, մեծ բան է,- քիթը վեր քաշեց Վահանը․․․։ Դու ասա կարողանա կրակել։ Ստեփան Զորյան ◆ Խեղճին իրենց գյուղից ոչ ոք աղջիկ չտվեց, աղջկեքին իրենք էլ քիթ վեր քաշեցին․ - հողս նրա բլնգյազ գլխին,ասացին և մերժեցին։ (Պերճ Պռոշյան)
  3. խորշիլ․ սրդողիլ, գժտիլ
  4. (քինթը վեր քաշել) դժգոհության նշան ցույց տալ

◆ -Ինչո՞ւ այսչափ ուշացար․․․ Քիթը տնկեց ու շիփշիտակ ելավ տանիք։ Արմեն Դարյան ◆ Էն օրից դեսը մենք էլ Արտո ենք կանչում, ընչունքի տեսնում ենք, որ Հաթո ասելիս քիթը վեր է քաշում։ (Պերճ Պռոշյան)

5․ գլուխը ցցել, այս ու այն կողմ չնայել ◆ Քիթը վեր տնկեր՝ ծանր կը քայլեր։ ◆ Նա պարզել էր կամրջի արևելյան կողմում և քիթը վեր քաշելով, սպասում էր։ ◆ Չ’արժեր նստիլ առանձին ու չար նայացքով նայիլ բազմության, որ փողոցներն կ’անցնի ռունգները տնկած։ Վազգեն Շուշանյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։