քիքիր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kʰiˈkʰiɾ]
վանկեր՝ քի•քիր
- քույր, քույրիկ (Այսպէս են կոչում ամուսնացած քրոջը, ազգականուհուն, նաև օտար կանանց՝ բարեկամաբար) ◆ Վաթեր քիքիրն եկավ։ Քիքի՛ր, ո՞ւր ես գնում։ Շողակա՛թ քիքիր, արի ինձ մի քիչ օգնիր։ Դու ո՞րտեղացիր ես, քիքիր:
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։