քմահաճ
Հայերեն
Ածական
- ՄՀԱ՝ [ kʰmɑˈhɑt͡ʃ]
վանկեր՝ ք(ը)•մա•հաճ
Ստուգաբանություն
խմբագրել- իր քմահաճույքով շարժվող, իր քմահաճույքով, միայն իր ցանկություններով առաջնորդվող
- քմահաճությամբ եղած, կատարված, արված
Հոմանիշներ
խմբագրելքմահաճո, կամայական, կամահաճ, կամագնաց, կամշոտ, ինքնակամ, ինքնագլուխ, քմածին, քմապաշտ, աղիկամի, մտահաճո, քմայոտ, քմավար (հզվդ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։