քնարերգություն
Հայերեն
Գոյական
վանկեր՝ ք(ը)•նա•րեր•գութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրել- գեղարվեստական գրականության երեք հիմնական տեսակներից մեկը, որ արտացոլում է կյանքը, նկարագրելով մարդու անձնական ապրումները, նրա մտքերն ու զգացմունքները, որոնք առաջացել են կյանքի այս կամ այն հանգամանքներից, լիրիկա
- որևէ հեղինակի, ժողովրդի, դարաշրջանի քնարական ստեղծագործությունների ամբողջությունը
- քնարական ստեղծագործություն
- զգացմունքականություն, հուզականություն (փխբ․)
- բանաստեղծության, քնարերգության նման ներգործող ու ներդաշնակ ◆ Դա նկար չէ, այլ քնարերգություն:
Հոմանիշներ
խմբագրել- լիրիկա (գրկն․), քնարական քերթողություն (հնց․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։