Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քընձ•լոտ 

  1. չնչին, անպետք, աննշան (մանավանդ մաշված) ◆ Մի քնձռոտ թուր է գտնում։
  2. խեղճ, ողորմելի ◆ Մի քնձռոտ մարդ էր։ ◆ Քնձռոտ շուն, (անարագ.)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։