Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քն•ձռո•տու•թիւն 

  1. քնձռոտ լինելը, խեղճ՝ ողորմելի վիճակ ◆ Դեմքի՝ կերպարանքի քնձռոտություն։

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։