Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ք(ը)ն•նում 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. քննելը, քննվելը
  2. (իրավգ․) քննչական գործողություն, որը կատարվում է քննվողի մարմնի վրա հանցագործության հետքերի (կապտուկներ, քերծվածքներ) կամ հատուկ նշանների (սպիներ, դաջվածքներ) առկայությունը հայտնաբերելու նպատակով
  3. (իրավ․) քննիչն իրավունք ունի կատարել կասկածյալի, մեղադրյալի, վկայի կամ տուժողի քննում՝ նրանց մարմնի վրա հանցագործության հետքերի կամ հատուկ նշանների առկայություն հայտնաբերելու համար, եթե դրա համար չի պահանջվում դատաբժշկական փորձաքննություն

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե'ս քննություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։
  • Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։