քնջութ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʰnd͡ʒutʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ք(ը)ն•ջութ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- քնջութազգիների ընտանիքին պատկանող միամյա յուղատու բույս
- այդբույսի հատիկները, որոնք ղանձելով ու ծեծելով խառնում էեն մեղրի հետ և ուտում
Հոմանիշներ
խմբագրել- (բսբ․) քունջութ, կաճուտ, կնճուտ, կնճիթ, կնջիթ, շուշմա, սուսմա, սեզմա
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։