Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քով•տանք 

  1. քովերը, մոտերքը ◆ Անոր քովտանքը փնտռե։ ◆ Քովտանքս կը պտտվիր, կուզեր հետս խոսել։ ◆ Քովտանքես չհեռանաս։

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։