Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ քով•տանք 

  1. քովերը, մոտերքը ◆ Անոր քովտանքը փնտռե։ ◆ Քովտանքս կը պտտվիր, կուզեր հետս խոսել։ ◆ Քովտանքես չհեռանաս։

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։