քուրմ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kʰuɾm]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ քուրմ

վանկեր՝ քուրմ 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ ասորերեն kūmrā:

Գոյական

1. հեթանոսական կրոնի սպասավոր՝ քահանա
2. (փխբ․)որևէ բանի (արվեստի, գրականության և այլն) անձնուրացորեն նվիրված մարդ՝ գործիչ ◆ ԵՎ նույնիսկ սոխակները, որոնք…մաքուր արվեստի քուրմ են , հաճույքով լսում էին և ասում։ Մուշեղ Գալշոյան
3. (փխբ․) որևէ չար՝ վնասակար բանի կույր գործիք ◆ Իսկ հին քուրմերը պատերազմները նորից մահաբեր դավեր են նյութում։ (Գուրգեն Բորյան)

Հոմանիշներ

1. (կրոն․) մոգ, մեհենակալ, տաճարահարդար, տաճարասպասյակ, կրակաքուրմ, ձոնիչ, սրբազանիչ
2. տե՛ս բոձու

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
քուրմական

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ priest գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ жрец (ru) ‎(žrec) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ արաբերեն qurm:

Գոյական

1. եղևնու նման մի ծառ

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ արաբերեն karm, հոգնակի՝ kurūm:

Գոյական

1. խաղողի որթ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս խաղողենի

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սերգեյ Իշխանյան, Հունական դիցաբանության տեղեկատու բառարան (Վան Արյան), Երևան, 2006 — 392 էջ։